هیداتیدوزیس در شتر ها و نقش آنها در اپیدمیولوژی اکینوکوکوس گرانولوزوس در کرمان

این مطالعه یک بررسی مقطعی است که از مهر88 الی مهر89 با هدف تعیین میزان شیوع هیداتوزیس در شترهای کشتار شده در کشتارگاه کرمان انجام پذیرفت. از مجموع ??? شتر کشتار شده، آزمایش شده در کشتارگاه، ?? نفر (??/ ?? %) آلوده به کیست هیداتید بودند. میزان آلودگی بر اساس سن، از نظر میزان عفونت، شترهایی با سن بالاتر آلودگی بیشتری نسبت به شترهای جوانتر داشتند که از نظرآماری اختلاف معنی داری را نشان می داد (05/0> p). بیشترین میزان آلودگی در فصل پاییز مشاهده شد و اختلاف معنی داری بین شیوع آلودگی در فصول مختلف وجود نداشت (05/p<0). از مجموع ?? شتر آلوده به کیست هیداتید، 21 نفر ( 66/46 % ) کیست را فقط در ریه، 9 نفر (20 %) فقط در کبد، و در 15 نفر(33 /33%) آلودگی را در چندین ارگان داشتند. از مجموع 62 ارگان آلوده ، به کیست هیداتید، ریه با 06/58 در صد، بیشترین ارگان آلوده به کیست بود، کبد با 70/38 در صد و طحال با 22/3 در صد، آلوده به کیست هیداتید بودند. پس از اندازه گیری 361 کیست، مشخص شد که 140 (78/38) کیست اندازه کوچک، 128(45/35) کیست اندازه بزرگ، 33 (14/9) کیست اندازه متوسط را داشتند و 60 (62/ 16) کیست ها کلسیفیه بودند. توزیع کیست ها بر اساس اندازه در ارگان های مختلف معنی دار بود (05/0> p). در مجموع از 361 کیست جدا شده 17/58 % بارور، 20/25% استریل و 62/16% کیست ها کلسیفیه یا چرکی بودند. میزان کیست های کلسیفیه شده در کبد، نسبت به ریه بالاتر بود. میزان باروری کیست ها در ارگان های مختلف اختلاف معنی دار را نشان داد (05/0> p)، کیست های ریه بیشترین میزان باروری را داشتند (05/0> p). همچنین از مجموع 210 کیست که برای زنده بودن مورد آزمایش قرار گرفتند، 120 (14/57) کیست زنده بودند (05/0> p). نتایج نشان داد هیداتیدوزیس یک بیماری انگلی مهم در منطقه می باشد این نتایج شیوع بیماری را در کشتارگاه کرمان نشان می دهد و گویای اطلاعاتی برای پیشگیری و کنترل هیداتیدوزیس می باشد.